Een bakje vol met naairommeltjes

Ik had weer eens een ijsbakje in mijn hand. Deze was al weer een tijdje terug op de plank terecht gekomen, nadat ik een bezoek bij mijn ouders had afgelegd.

Nu moet je begrijpen dat ik,  als ik bij mijn ouders ben geweest altijd wel een tasje, doosje of nog meer mee krijg, met diverse spulletjes erin. Heel divers is de inhoud altijd, maar standaard zitten er witte magnetron of ijsbakjes in, tipjes voor de oorthermometer en meestal ook wel een uitgescheurd artikel uit de Margriet of Libelle, welke ik volgens mijn moeder toch zeker niet mag missen.

Daarnaast zijn ze thuis het huis een beetje aan het opruimen, en alles wat ze nu weg kunnen doen, zou toch zomaar eens door mij (of door mijn broer en zussen) gebruikt kunnen worden. Met de Kerst kwam ik bijv. thuis met oude lakens en kaarsen, een half doosje vol. Maar ook een paar mooi kristallen vazen!

Maar helaas Pa en Ma, ik moet eerlijk bekennen dat ik niet alles kan gebruiken, dus er verdwijnt soms echt wel eens wat in de prullenbak wat jullie met alle liefde soms weken voor me bewaard hebben.

Maar dit bakje, waar ik het vandaag over heb, was vanuit de grotere tas dus op de plank in mijn hobbykamer terecht gekomen om, later, (- veel later dus -) eens even verder te bekijken op de inhoud. Nu blijkt het een bakje te zijn, welke van mijn tante afkomstig is. Een tante welke veel met stofjes, lintjes en kantjes bezig is omdat ze kleding voor haar zelf en anderen maakt(e).

Wat fijn dan toch dat je ouders hebt die als ze bij iemand op bezoek zijn roepen, oh dat kunnen Helma of Thea misschien nog wel gebruiken. Zo ook dus dit bakje! Heerlijk om al die rommeltjes bij elkaar te zien en jammer dat ik niet gelijk er leuke dingen van kan maken.

Voor nu er een stickertje opgeplakt "Naairommeltjes Tante ...." Dan is het straks gemakkelijker terug te vinden.