Gisteren ben ik naar de tentoonstelling in het Gemeentemuseum van Den Haag geweest voor de tentoonstelling XXSmall. Hier is de afgelopen maanden een verzameling van oude poppen en poppenhuizen verzameld geweest, welke volgens alle berichten zeker de moeite waard waren om samen eens te bewonderen.
Helaas liet mijn fototoestel het afweten, waardoor de plaatjes van Internet gehaald zijn of alleen als herinnering in mijn hoofd zitten. Toch wil ik hier mijn verhaal neerzetten, zodat bij het lezen van het verslag het bezoek weer herleefd wordt.
Bij het binnenkomen van de ruimte stond een grote glazen vitrine waar diverse kunstenaars een miniatuur hadden gemaakt, speciaal voor deze tentoonstelling. Ook waren er vitrines met allerlei soorten stoelen. Erg leuk om te zien.
Hierna dook ik een ruimte in waar de eerste poppenhuizen ook stonden. Al vrij snel liep ik een tegen een Rietveldhuis aan en ook de Stijl was in een huis goed terug te vinden.
Ik merk tijdens het bezoek aan de tentoonstelling dat mijn voorkeur uitgaat naar de ingerichte huizen en minder naar losse voorwerpen en poppen. Vragen die door mijn hoofd spoken zijn: "Hoe zien ze eruit, welk materiaal is gebruikt, hoe zijn ramen en deuren verwerkt en wat wordt gebruikt voor het dak." Daarnaast is het leuk om te zien hoe ze in de 18e en 19e met hun materialen werkte en miniaturen maakten.
Vol bewondering heb ik staan kijken bij het Kaleidoscoop huis, welke toch zeer modern ingericht was. Voor de lezer, welke niet op de tentoonstelling is geweest even ter verduidelijking. Het Kaleidoscoophuis had wanden van verschillende kleuren plexiglas, waardoor het een doorzichtig huis, maar waar wel met verschillende kleuraspecten door heen te kijken was. Vanuit de ene ruimte was de eethoek dus anders van kleur als vanuit een andere ruimte. Leuk bedacht hoor!
Schaakborden, schilderijen, kaartspellen. Alles werd al in miniatuur gemaakt, maar op dat moment moet je toch echt even bedenken dat het natuurlijk niet allemaal met het gemak van nu gemaakt is, want door de komst van de computer en printer is het leven van een miniaturist nu een stuk gemakkelijker geworden.
Omdat poppenhuizen in die tijd vooral iets voor de wat "hogere lieden" was, zie je ook dat geld noch moeite gespaard wordt om de huizen in te richten. Vooral het houtsnijwerk in de diverse meubelstukken hebben mijn aandacht gekregen. Wat een vakmanschap zeg!
Wat ik als 1:12 en 1:24 miniaturist wel enorm jammer vond dat de meeste voorwerpen in schaal groter waren. Ik heb hier wel even door heen moeten kijken, maar met name in het Hinderloperhuis 1:6 heb ik mijn bewondering wel terug kunnen vinden.
Helma, je zit met je kijkkast echt op het goede spoor hoor!. Ik zag veel overeenkomsten.
Wat ik in ditzelfde huis ook erg leuk vond om te zien waren de lapjes stof in de linnenkast. Laat daar toch een lapje liggen, welke Helma vorig jaar in het Openluchtmuseum in Arnhem heeft gekocht. Zou de kast voor deze tentoonstelling opnieuw gevuld zijn met nieuwe stofjes?
Vooral de 2 kachels, waren een plaatje om te zien en de blauwe bordjes niet te vergeten.....
Een ander zeer herkenbaar punt was de boerderij uit Uddel. Opgegroeid in Apeldoorn is dit een bepaald soort boerderij die het gevoel geeft dat je bijna thuis bent. Staat die daar gewoon in de tentoonstelling. Dus ik gauw naar het bordje toe. De boerderij is van Prinses Juliana geweest, deze kreeg ze op haar 6e jaar van haar ouders, zodat ze spelenderwijs bekend werd met het boerenleven. Omdat het Kroondomein reikt tot aan het dorp Uddel, is er voor dit model gekozen. Wat leuk om dit te lezen, nooit geweten!
Alleen de boerderij was wel erg groot, je had hier bijna een aparte speelkamer voor nodig.....
Bijzonder vond ik de miniatuur van het Leprozenhuis in Paramaribo. Deze heeft vroeger op de Gravenstraat gestaan. Het huis was ingedeeld met 1 persoons-ziekenkamertjes. Omdat ik in 2007 in Suriname ben geweest vond ik deze toevoeging extra leuk even te zien. Het deed namelijk zo Nederlands aan (logisch dan ook wel weer natuurlijk!)
De verschillende oud geklede poppen waren ook erg mooi om te zien. De Barbies hadden voor mijn niet gehoeven. Het waren namelijk niet de mooiste Barbies, en de collectie had natuurlijk veel groter kunnen zijn (let wel: dit is mijn mening he!). De verschillend gekleedde nonnen daarentegen waren leuk, maar ook waren enkele poppen aangekleed met zo'n mooie kwaliteit kant en broderie, dat je je afvraagt hoe dit na al die eeuwen nog zo mooi is gebleven. Mijn bewondering hoor!
Bij het voorbij lopen van het Amsterdams Grachtenpand had ik het gevoel dat ik deze wel in anti-kraak wilde nemen. Het huis is zo goed als leeg en mijn handen begonnen echt te jeuken. Zoveel mooie spulletjes om je heen en een leeg huis voor je!
En langzaam liep ik weer verder. Langs Japanse huizen en een Chinese tempel, waar de verlichting echt minimaal was.
In vitrines stond houtbewerkt meubilair en zag ik een mooie werkbank staan, zo een die vroeger bij de handenarbeidles stond, met bijbehorend gereedschap. Zo iets wil ik ook nog wel eens maken.
Eindelijk kwam ik toen in de kamer van het poppenhuis van Sarah Rothé. Wat een fantastisch mooie kast en mooi om te zien hoe ze dit heeft ingericht. Alle kamers met de beschrijving ernaast rustig tot me door laten dringen, waarbij me opviel dat enkele meubelstukken niet in het huis stonden, maar elders op de tentoonstelling in aparte vitrines tentoongesteld werden. Jammer, want hierdoor heb je een ander beeld van de oorspronkelijk ingerichte kamer.
Ik heb natuurlijk het Huis ter Veen in mijn woonkamer staan, wel niet met zo'n mooi bewerkte kast er om heen, maar bij mij is het ook een groot project, net als waar Sarah Rothé in 1745 aan gewerkt heeft. Zij was toen 44 jaar, Toen ik het huis kreeg werd ik 45 jaar.
De huizen zullen absoluut niet dezelfde uitstraling krijgen, maar dat gevoel van saamhorigheid was wel even te voelen.
De wand met Chinees porceleine vaasjes wat ook erg mooi, maar wat de kroon spande was de Chinese Bloemenboot. Geheel uit ivoor gesneden. Wat een kunstwerk zeg! Het dateert uit de 18e eeuw. Normaal staat de boot in het Fries Scheepvaartsmuseum tentoongesteld. De moeite waard om m eens te gaan bekijken....
Zie hier ook een filmpje van de medewerkers van het Fries Scheepvaartsmuseum met achtergronden over de boot:
En zo kwam ik langzamerhand nog via een aantal vitrines en kijkkasten weer bij de uitgang.
Als laatste kwam de zaal met Zillveren miniaturen nog aan bod.
Hele mooie miniaturen, geheel in zilver vervaardigd. Mooi om te zien, maar niet voor mij... Het glimt te veel en ik houd toch ook te veel van andere materialen. Maar mooi was het wel hoor, met bewondering gekeken.
Een leuke leerzame middag gehad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten